Op vrijdag 16 april 2010 hebben 150 militairen in het Omnisportcentrum te Apeldoorn een herinneringsmedaille vredesoperaties ontvangen. Alle standen en rangen, van korporaal tot admiraal, van de vier waren hierbij vertegenwoordigd. Commandant der Strijdkrachten (CDS), generaal Peter van Uhm reikte – samen met mevrouw Miltenburg van de vaste Kamercommissie van Defensie en mevrouw Ferrier van het CDA – aan de aangetreden militairen de medailles uit. De families en relaties van de gedecoreerden waren tijdens de ceremonie in grote getale aanwezig.
Deze militairen waren individueel uitgezonden en maakten deel uit van kleinere internationale missies. In de wandelgangen van defensie worden dit ook wel zogenoemde “kleine missies” genoemd. Maar, zo zegt Van Uhm vol trots: “Deze missies zoals die in Soedan en Kongo in Afrika, de NAVO-trainingsmissie in Irak, Kosovo en de EU-missie in Bosnië-Herzegovina zijn weliswaar in personeelsaantallen kleine missies, maar de resultaten zijn groots! Van alle krijgsmachtdelen, van korporaal tot admiraal, staan hier mensen die zich hebben ingezet om hun missie tot een goed resultaat te brengen.” Bovendien waren de uitgezonden militairen die gediend hebben op de Afghaanse hoofdkwartieren van ISAF in Kaboel en het Regionaal Commando Zuid in Kandahar ook in de sporthal aanwezig.
De CDS memoreerde ook de hoogtepunten en dieptepunten tijdens de uitzendingen. Dieptepunten waren het sneuvelen van dierbare collega’s. Enkelen van de uitgezonden militairen waren een jaar in Afghanistan uitgezonden en hebben dat van dichtbij meegemaakt. In april 2009 kwam soldaat der eerste klasse Azdin Chadli om het leven bij een raketaanval op Kamp Holland. In september 2009 sneuvelden korporaal Kevin van de Rijdt en sergant-majoor Mark Leijsen. Na het spelen van de ‘Last Post’ werd voor hen een minuut stilte in acht genomen.
Als eerste kreeg vice-admiraal Matthieu Borsboom uit handen van de CDS de medaille uitgereikt. “Niet vanwege zijn rang,” zo sprak de CDS, “maar omdat u voor mij een voorbeeld bent van de brede inzetbaarheid van de krijgsmacht. Als maritiem baken heeft u uw taken in Kabul, en er is daar geen zee in zicht, uitstekend vervuld en daar ik ben u dankbaar voor. U heeft met uw optreden een prima voorbeeld gegeven voor alle militairen en aangetoond dat ongeacht het krijgsmachtdeel, stand of rang, iedereen overal ter wereld kan worden ingezet.” Vice-admiraal Borsboom, nu Commandant Zeestrijdkrachten, was gedurende 1 jaar plaatsvervangend commandant ‘Stability Operations’ in Kabul, Afghanistan. Daar was hij verantwoordelijk voor de coördinatie van de wederopbouw, de ontwikkeling van overheid en bestuur en de organisatie van de verkiezingen in dat land.
Ook het aanwezige thuisfront vergat generaal Van Uhm niet. Hij noemde ze expliciet in zijn toespraak: “Het is belangrijk, cruciaal zelfs, dat u als thuisfront hier aanwezig bent om samen met de militairen de missie af te ronden. Zonder uw steun waren deze missies immers niet mogelijk geweest. Dankzij u ging het leven in Nederland gewoon door, en konden de militairen zich optimaal richten op hun werk in de missie.”
Hij verzocht de aanwezigen, zowel militairen als alle genodigden, een daverend applaus te geven voor alle aanwezige kinderen, omdat zij hun pappa of mamma gedurende een aantal maanden moesten missen.
Symbolisch ontving iedere militair, naast de herinneringsmedaille, een broche in de vorm van een roos, waarmee de waardering voor hun thuisfront kan worden uitgesproken. Alle kinderen van de uitgezonden militairen kregen bovendien een kindermedaillon. Het eerste roosje en kindermedaillon werd door de kapitein Kreeft uitgereikt aan zijn kinderen en zijn echtgenote.
Leave a Reply