Op 12 mei 2004 vond, op schietbaan 1 Alfa in Bergen-Hohne (Duitsland), de overdracht van het medium range antitankwapen (MRAT) Gill plaats. Directeur Materieel generaal-majoor Hans Teussink overhandigde, in aanwezigheid van staatssecretaris van Defensie, Cees van der Knaap het eerste exemplaar aan commandant Operationeel Commando, generaal-majoor Leen Noordzij. Kort daarna ging het eerste schot bij een parate eenheid met de Gill anti-tankraket eruit. Schutters van de Staf- en Anti-tank (STAT) compagnie van 12 Infanteriebataljon Luchtmobiel Regiment ‘Van Heutsz’ kregen tijdens hun schietserie de primeur.
De Gill wordt ingevoerd bij de pantserinfanteriebataljons (zes systemen per compagnie), de brigade verkenningseskadrons (elk vier stuks) en bij 11 Luchtmobiele Brigade (Air Assault) bij de STAT compagnie (elk achttien stuks) van ieder infanteriebataljon luchtmobiel van de KL. Maar ook bij beide infanterie van het Korps mariniers. Met de komst van zo’n driehonderd Gill wapensystemen voor de middellange dracht zullen de verouderde TOW (lange dracht) en Dragon (middellange dracht) antitankwapens van het strijdtoneel verdwijnen. Tot op een afstand van zo’n 2500 meter is de Gill de modernste pantsers, inclusief die met een reactief pantser, de baas. Echter, na enkele succesvolle schoten, is volgens sommige antitankers van het 12de de drie kilometer ook wel haalbaar. Iets dat tijdens de schietserie niet is getest. Het bereik van de Gill is dus aanzienlijk kleiner dan die van de TOW, welke op 3750 meter nog in staat was pantsers uit te schakelen. Maar dit nieuwe antitankwapen maakt dat, volgens de schutters, goed doordat de raket geen sturing van de schutter nodig heeft als eenmaal is afgevuurd. TOW schutters zijn gedurende de draadgeleide vlucht van de TOW kwetsbaar voor tegenvuur. Bij de Gill is het eenvoudig schieten en wegwezen. De schutter zoekt zijn doel en schakelt over naar de camera van de raket. Zodra hij een ‘lock-on’ heeft kan hij de raket afschieten. Dat wil zeggen dat de infrarood geleide GILL raket, met dubbele lading, geheel zelfstandig volgens het “Fire and Forget” principe de zwakste plek van zijn doel op zoekt, namelijk de bovenzijde. Hiervoor duikt de raket onder een hoek van 30°, volgens de zogenaamde “Top Attack” tactiek, richting doel. De schutter kan zijn doelwit ook rechtstreeks aanvallen, door van de “Direct Attack” optie gebruik te maken. Ook is het projectiel effectief tegen doelen in zogenoemd verstedelijkt gebied, zoals gevechtsopstellingen. Ook kan (onder speciale voorwaarden) de Gill veilig vanuit een besloten ruimte worden afgevuurd.
De invoering van de Gill maakt het antitank optreden een stuk dynamischer. Was de inzet van de YPR-765 PRAT (Pantserrups antitank) en LSV-TOW redelijk statisch, met de toekomstige transportplatforms wordt de tegenstander niet langer opgewacht, maar behoren ook zogenoemde “Search and Destroy” missies in het opdrachtenboek. Een bijkomend voordeel is namelijk dat de Gill vanaf een losse driepoot wordt afgevuurd. De raket zit in een koker aan welke de richtmiddelen zitten. Na afvuren worden driepoot en richtmiddelen weer meegenomen. De koker wordt achtergelaten. Vergelijkbaar dus met de Dragon. Afvuren vanaf een voertuig is er voortaan niet meer bij. Het geringe gewicht van 26 kilo maakt dat mogelijk. De TOW weegt daarentegen 110 kilo en maakte een lanceervoertuig noodzakelijk. Bijvoorbeeld de LSV (Luchtmobiel Speciaal Voertuig)-TOW, hoewel klein, gaf toch een redelijke hittesignatuur in de optiek van warmtebeeld apparatuur. Een enkele Gill-schutter in het struweel is dus moeilijker te onderkennen. Het voertuig waarmee de Gill wordt vervoerd blijft in dekking als de schutter zijn werk doet. Om de Gill snel en over grote afstanden te verplaatsen, worden de wapensystemen in gemechaniseerde verbanden in de nabije toekomst vervoerd met de Fennek MRAT versie, zodra deze voorhanden is. Tot dan zal een aangepaste YPR-765 als ‘interim’ MRAT voertuig zijn plaatsje warm houden. Luchtmobiele antitankers zullen de MRAT versie van de LSV hiervoor gaan gebruiken. Bij de mariniers vindt het transport plaats met behulp van Landrovers 110 Defender 4×4 terreinwagens en Hagglunds BV 206 all-terrain voertuigen. Voor uitgestegen personeel die het complete systeem, inclusief twee projectielen, te voet over grotere afstanden moeten meezeulen zijn er aparte draagframes beschikbaar.
12 Infanteriebataljon Luchtmobiel is – voorafgaande aan zijn NRF-blok (Nato Response Forces, begin 2005) – de eerste parate eenheid van de krijgsmacht die de Gill in gebruik neemt. Het 11de en 13de Infanteriebataljon Luchtmobiel volgen na hun mogelijke uitzending naar Irak in het kader van SFIR (Stabilisation Force Iraq). In de tussenliggende tijd worden de twee marinierbataljons uitgerust en opgeleid. Hierna zijn de rest van de bovengenoemde eenheden van de KL aan de beurt.
De Gill is gebouwd door Rafael, de Israeli Armament Development Authority. De Gill wordt naast Israël en Nederland ook door Noorwegen, Finland, Polen en Singapore gebruikt. Ook Roemenië heeft inmiddels een bestelling geplaatst. Duitsland, België, Polen en de Scandinavische landen bevinden zich volop in het verwervingsproces.
Leave a Reply