Vastgesnoerd aan tandemmaster Mark van de Defensie Paraschool (DPS) schuifelt brigadegeneraal drs. Ivo de Jong kleine stapjes achterwaarts richting de laadklep van de Skyvan. Zijn duim gaat omhoog ten teken dat alles oké is. De hoogtemeter van Mark geeft inmiddels 9000 voet aan, ofwel zo’n 2700 meter boven grondniveau. Op Mark zijn teken gaat de generaal aan hem hangen, met zijn hoofd omhoog en handen aan de schouderbanden. Dan nog een klein stapje en voor het gevoel gebeurt er heel even niets. Toch vallen ze met duizelingwekkende snelheid naar beneden. Beide zijn immers overgeleverd aan de zwaartekracht, die steeds harder aan ze trekt.
Suizend als een komeet tikken ze in luttele seconden een topsnelheid van ruim 200 kilometer per uur aan, de zogenoemde ‘terminal velocity’, en ervaart de generaal op donderdagmiddag 17 april de ongekende sensatie van de vrije val. Na ongeveer een halve minuut trekt Mark de parachute open en zweven ze rustig richting aarde. Dit biedt ze ruim zes minuten de tijd om van een prachtig uitzicht boven het Brabantse landschap in de omgeving van Vliegbasis Gilze-Rijen te genieten.
Deze speciale ervaring is brigadegeneraal De Jong twee weken eerder in de vorm van een tegoedbon aangeboden door commandant Korps Commandotroepen (C-KCT), kolonel Jan Swillens. De voucher werd hem overhandigt toen hij op 3 april het commando over de grootste en meest veelzijdige eenheid van de Landmacht – het Operationeel Ondersteuningscommando Land – overnam van zijn ranggenoot Hans van Griensven.
Door de tegoedbon van C-KCT snel te verzilveren gaat een lang gekoesterde wens van De Jong in vervulling. Dit blijkt wel uit de grijns van oor tot oor net na de landing op de dropzone. “Ik wist niet dat er zoiets moois zou bestaan,” verteld De Jong. “Ik heb weliswaar ooit tijdens mijn cadettentijd op de KMA static-line met een bolletje gesprongen. Dat valt echter totaal in het niet in vergelijking met de ‘skydive’ sensatie die ik nu ervaren heb. Wat er na de exit met je gebeurt is zo ontzettend gaaf. De vrije val is echt helemaal geweldig. Met enorme snelheid val je naar beneden, maar toch lijk je te zweven. De wind die langs je heen suist. Ik voel hoe de winddruk op mijn gezicht inwerkt, iets wat trouwens later ook duidelijk te zien is op de video-opnames, maar dat kan mij helemaal niets schelen. Het gevoel van vrij naar beneden te vallen is immers bijna onbeschrijflijk. Het openen van de parachute ging heel mooi en geleidelijk. Ineens wordt het stil om je heen en is het uitzicht onwerkelijk. Na wat draaien belanden we mooi in het midden van de dropzone. Er gaat ondertussen van alles door je heen, maar de voornaamste gedachte die overblijft zodra je weer met beide benen op de grond staat is, WOW wat een kick! Er zijn gewoon geen andere woorden voor om deze ervaring te beschrijven dan: onvergetelijk, prachtig en sensationeel! Hiervoor wil ik mijn tandemmaster Mark en de cameraman die alles heeft vastgelegd hartelijk bedanken. Het is echt een feestje in de lucht geweest. Maar wel eentje dat voor mijn gevoel veel te kort duurde. Dus ondanks dat ik dit nu van mijn wensen lijstje kan strepen kijk ik er ontzettend naar uit om dit snel nog eens een keer te doen.”
Leave a Reply