De uitzending van 42 Brigade Verkennings Eskadron (BVE) naar Uruzgan komt erg dichtbij. Nu duurt het nog een maand voordat de eerste militairen op het vliegtuig stappen. De voorbereidingen zijn voorbij en ze zijn er klaar voor. Als allerlaatste test deden alle eenheden die in juli naar Afghanistan afreizen mee aan de oefening Falcon Integration. Gedurende twee weken werkten de eenheden voor het eerste samen onder bevel van de TFU staf. De oefening is niet zozeer een test maar een integratieoefening. De naam zegt het al. Falcon geeft aan dat de grootste eenheid in de oefening afkomstig is van 11 Luchtmobiele Brigade.

42 BVE gaat samen met 13 Infanteriebataljon Luchtmobiel de Battle Group vormen die zorgt voor de veiligheid van het Provinciaal Reconstructie Team van 41 Afdeling Veldartillerie. De hoofdtaak van de eenheid zal bestaan uit Force Protection, het beschermen van het PRT en de konvooien.

Vooral dat laatste is niet de makkelijkste opdracht. Door de grote afstanden en de slechte wegen zijn de konvooien lang onderweg. En probeer dan maar al die uren alert te blijven. Om dat te oefenen leggen tijdens Falcon Integration de militairen ook de nodige kilometers af. En met de snelheid van het langzaamste voertuig, de YPR, duurt het ook allemaal nog eens lekker lang. Natuurlijk zijn er in Nederland veiligheidsbepalingen die straks in het inzetgebied niet van kracht zijn. Dat haalt helaas de spanning uit een groot gedeelte van de route. Op de openbare weg kan een konvooi van meer dan tien voertuigen, waaronder de lange tanktransporters, niet worden stil gezet voor een ‘incident’. Motorrijders van de Koninklijke Marechaussee begeleiden de konvooien en zorgen voor een veilige doorgang. Ook mogen de tirailleurs achterin de YPR’en niet bovenluiks rijden en om wat comfort te scheppen, rijdt een aantal militairen in een zogenaamde YAP, een viertonner met een speciale module voor personentransport.

Bij een oefenterrein aangekomen worden de konvooien opnieuw samengesteld, nemen de militairen hun eigen posities in en kan er een incident worden opgespeeld. Dat kan zijn van een simpele lekke band waar de lokale bevolking naar komt kijken tot een hinderlaag met de nodige gewonden en weer de lokale bevolking die polshoogte komt nemen, inclusief slachtoffers.

Tijdens de nabesprekingen blijkt dat vooral de drills er goed in zitten. Alleen de benadering van de ‘locals’ gaat nog te stug en te afstandelijk. Ook blijken de rollenspelers vaak verder te gaan dan de Afghanen in Uruzgan. De OT’ers die alle acties bekijken en bespreken, hebben zelf tijdens hun recente uitzending een vriendelijke en niet opdringerige bevolking aangetroffen. Dat leidt soms tijdens de incidenten tot wat minder vriendelijke momenten. Toch is de algemene teneur dat de mannen en vrouwen er klaar voor zijn.

De volgende weken zullen de militairen zich verder klaarmaken voor het vertrek naar Uruzgan. Voor 42 BVE staat er nog een life fire oefening op het programma en dan is de voorbereiding voltooid en staat niets meer de vier maanden durende uitzending in de weg.