De Scout Sniper van het Korps Mariniers

De lange rijen barakken staan er donker bij in het besneeuwde landschap. Slechts bij twee brand er licht en is er activiteit. De Nederlandse mariniers zijn net terug van een hele koude dag op een van de vele schietbanen van Ubungsplatz Grafenwöhr in het zuiden van Duitsland. De mannen hebben de pech dat er net de eerste sneeuw van het winterseizoen is gevallen en dat de temperatuur overdag ook onder nul is. Maar deze kerels zijn wel het een en ander gewend. De snipers van het verkenninspeloton van het tweede mariniersbataljon en een aantal instructeurs zijn doorgewinterde mariniers die allemaal een of meerdere koudweer trainingen in Noorwegen hebben doorlopen.

Deze schiettraining in Grafenwöhr is een redelijk unieke situatie. Instructeurs van het Mariniers Opleidingscentrum (MOC) uit Rotterdam werken hier samen met operationele mariniers van het Mariniers Trainingscommando (MTC, voorheen GOEM, Groep Operationele Eenheden Mariniers) uit Doorn.

Eerste luitenant Mike (Hoofd Wapengroep) legt uit dat normaal gesproken de instructeurs van het MOC aan de hand van een vast omschreven opleidingsplan zorgen dat mariniers zich vaardigheden eigen maken. Dit in tegenstelling tot een trainer die zorgt dat mariniers zich opwerken maar dat naar eigen inzicht doet. Bij de Landmacht lopen deze twee zaken door elkaar maar bij het Korps Mariniers is er volgens Mike een strikte scheiding tussen opleiden en trainen. Dat nu instructeurs een training ondersteunen is inderdaad een unieke situatie die is ontstaan door het plotseling uitvallen van een andere opleiding.

Om sniper te kunnen worden bij het Korps Mariniers moet de individuele marinier een aantal hordes nemen. Na een aantal dienstjaren als mariniers kan hij zich aanmelden voor de marksman opleiding. Voorafgaande aan de marksman opleiding vinden eerst selectiedagen plaats. Hier worden uit 100 deelnemers de beste 24 geselecteerd voor de 2 marksman opleidingen. Hier leert hij met de Accuracy AWM .338 en de M82A1/M-99 .50 Barrett gelegenheidsdoelen te bestrijden tot maximaal 2000 meter als lid van een marksman team bij een vuursteun peloton. De opleiding richt zich voornamelijk op de schiettechniek. Het verschil met de Schutter Lange Afstand (SLA) bij de Landmacht zit hem in het aantal uren van de opleiding. De SLA wordt niet opgeleid op de Barrett en bij het Korps Mariniers zijn de exameneisen voor de marksman zwaarder dan voor de SLA bij de Landmacht. De marksman opleiding wordt slechts twee keer per jaar gegeven aan maximaal 12 mariniers per opleiding. Zes weken voor de Accuracy en dan twee weken voor de Barrett. Met de Accuracy leert de marksman schieten tot en met 1000 meter en met de Barrett tot 2000 meter en op bewegende doelen.

De twaalf beste marksmen kunnen vervolgens deelnemen aan de scout sniper opleiding. De nadruk komt nu te liggen op het tactische vlak. Ongezien naderen, camoufleren, observeren, loggen en rapporteren, interpreteren van luchtfotografie en het vergaren van Intel. De aanstaande scout sniper leert ook op zichzelf te werken samen met een buddy, de observer. Als de aspirant scout sniper slaagt voor zijn examen, komt hij automatisch in een van de twee verkenningspelotons. Daar kan hij dan zijn skills verder uitbouwen door cursussen te volgen als de UK Royal Marines Sniper Course, de scout/sniper teamleaders course in Amerika bij de USMC, de HASC USMC (high angle shooting course) en het schieten in hooggebergte te Lizum Oostenrijk door het Korps Mariniers zelf gegeven. Een van de nieuwe skills die zijn intrede doet bij de verkenners is het zogenaamde Combat Tracking, het volgen en interpreteren van sporen.

Binnen het verkenningspeloton hebben de scout/snipers twee omschreven taken. Als eerste het ontregelen van de command & control (C2) bij de tegenstander. Dit natuurlijk door het uitschakelen van belangrijke personen binnen de vijandelijke C2 organisatie met de Accuracy maar ook het uitschakelen van apparatuur met de zware Barrett M82A1 of de grendelversie, de M99-1. Als tweede taak heeft de scout sniper het vergaren van battlefield intelligence met de mogelijkheid om voor de artillerie doelen aan te wijzen. Het uit twee man (missie afhankelijk, kan uitgebreid worden tot 4/6 man) scout sniper team is tijdens het uitvoeren van deze operaties geheel op zichzelf aangewezen en opereert dicht op of in vijandelijk gebied. Een behoorlijk deel van de training gaat dan ook zitten in het opereren in een klein team en het overleven.

“Data verzamelen” is een veel gehoorde term bij marksmen en snipers. Ze hebben het dan niet over informatie over doelwitten maar over data van hun schoten. Elke schutter houdt elk schot bij in een logboek. Daarin noteert hij afstand, weersomstandigheden zoals wind en temperatuur en de zogenaamde klikwaarden (correcties in hoogte en zijdelingse richting) op de scope waarmee hij het doel heeft getroffen. Zodoende bouwt hij een naslagwerk op waaruit hij kan putten bij de voorbereiding voor een schot. Een ervaren schutter zal al in zoveel verschillende situaties een schot hebben gelost dat het waarschijnlijk is dat een volgend schot in een vergelijkbare situatie plaats vindt. Hij hoeft dan alleen maar de waarden uit zijn logboek te gebruiken en dan alleen nog fijn afstellen.

Sergeant Majoor Dick, een van de instructeurs legt uit dat er verder zo min mogelijk gebruik wordt gemaakt van hulpmiddelen tijdens de opleiding. Dus geen lasers voor het meten van de afstand maar schatten aan de hand van het beeld in de scope en speciale tabellen. “Techniek kan uitvallen en dan moet je wel verder kunnen werken. Het idee hier achter is ’train hard, fight easy’.”

Ook wordt er veel aandacht besteed aan de procedures bijvoorbeeld schutter-observer dialoog en wapenonderhoud. De Accuracy is een precisiewapen en moet als zodanig worden behandeld. Op de schietbaan wordt dat duidelijk als een sniper bij een zogenaamd ‘cold bore shot’, het eerste schot met een schoongemaakt wapen, een lichte afwijking constateert. De schutter heeft zijn wapen aan de hand van zijn logboek ingesteld en verwachtte een precieze treffer te maken. Doorvragen door een instructeur leert dat de schutter een iets andere procedure heeft gevolgd met het schoonmaken met de minieme afwijking als gevolg.

De Scout Snipers van het verkenningspeloton zijn een mix van oude rotten en jonge mariniers. Zo is daar marinier-1 Fabio die net uit de sniperopleiding komt en daarvoor een uitzending heeft gedraaid in Afghanistan. Hij zit ‘pas’ vier jaar bij het Korps en heeft na tweeënhalf jaar dienst al de marksman opleiding gedaan. Maar er zitten ook mannen bij als teamleader sergeant Vincent die zijn militaire loopbaan in 1993 is begonnen als dienstplichtig commando en in 1994 bij het Korps Mariniers beroeps is geworden. Met twee ooms bij het Korps was dat een logische keuze. Hij heeft al in 1998 de sniperopleiding gedaan, toen scout sniper nog geen echte functie was binnen het Korps. Beide zitten in dezelfde sectie die bestaat uit vier scout snipers.

Ze hebben de opleiding meer dan een decennium na elkaar gedaan en toch zijn ze het eens over het lastigste onderdeel, het observeren. Voor Fabio was het dat je ‘het minder in de hand’ hebt. Voor Vincent was het juist de vele voorwerpen die je uit je hoofd moet leren met de juiste benamingen. De unieke samenwerking tussen MOC en MTC wordt door beide mariniers als goed ervaren. Vincent: “het komt niet veel voor dat MOC en MTC bij elkaar zijn. Het heeft zeker meerwaarde. Er zijn niet veel snipers in het Korps Mariniers en nu zit alle kennis en ervaring bij elkaar. We zitten nu face to face met operationele en ondersteunende mensen.” Fabio vult aan: “het is een klein groepje mensen met veel ervaring. Voor mij is het een steile leercurve. Iedereen is weer ergens anders goed in en het is goed om elkaar te trainen.” Vincent vindt het ook een voordeel voor de instructeurs. Zij kunnen ook van mannen als Fabio leren. De ontwikkelingen stoppen niet.

Gerard van Oosbree