Majoor Peter, commandant van 108 Commandotroepencompagnie, heeft zichzelf opgesteld tussen de doorgunners van een Nederlandse CH-47D Chinook transporthelikopter. Vanuit deze positie heeft hij een goed overzicht van de route die ze nemen naar het vijandelijke doel. Tijdens het tactisch manoeuvreren van de heli vangt hij zo af en toe ook een glimp op van de overige negen helikopters van de Helicopter Assault Force dat in Denemarken tijdens de Special Forces oefening Nighthawk deelneemt aan Operatie KNUCKLE DUSTER.
De bemanning van de ‘eigen’ door twee rotors aangedreven Chinook, luisterend naar de callsign Grizzly, behoort tot zogenoemde vlucht 5 van 298 Squadron van de Koninklijke Luchtmacht. De bemanningen van deze vlucht zijn gespecialiseerd in het geïntegreerd opereren met Special Forces (SF)-eenheden van de krijgsmacht in een Special Operations Task Group (SOTG).
“Operatie (OP) KNUCKLE DUSTER is opgestart om een High Value Target (HVT), de IED (Improvised Exlosive Device) facilitator ‘Rattle Snake’, op te pakken en het IED materiaal te onderzoeken voor Future Ops en vervolgens te vernietigen,” vertelt majoor Peter. “De afgelopen week hebben we vier soortgelijke operaties uitgevoerd waarbij we zelfs enkele gijzelaars hebben kunnen bevrijden. Omdat dit de vijfde Helicopter Assault Force (HAF) is waarbij we direct op het doel landen verwacht ik dat de vijand alert is en maatregelen genomen heeft.
De doorgunner wijst uit zijn deur in de duisternis, in de verte zie ik het doel liggen. Zoals verwacht is de tegenstander er klaar voor en hebben ze op meerdere locaties grote vuren aangestoken om onze landing en nachtzichtapparatuur te hinderen en de naderende heli’s onder vuur te nemen zodra we de landing in zetten. Op de melding “one minute” gaan de gordels los en komt iedereen in een startpositie om zo snel mogelijk de heli te verlaten. De Duitse Doghandler van de Kommando Spezialkräfte (KSK) die voor mij zit, maakt zijn hond (the running stun grenade) klaar voor actie.
De vijand op het doel reageert direct als duidelijk is dat de HAF van maar liefst tien heli’s voor hen bestemd is. Deze reactie hadden we verwacht en de eerder, middels een paradrop, ingezette sectie van de OWG (Optreden Waterrijk Gebied) specialisten opent vanaf het water van uit een MIB (Medium Inflatable Boat) het vuur met 7.62mm mags en 5.56mm minimi’s om de landende heli’s te beschermen en de vijand te onderdrukken. Drie heli-sniperteams schakelen puntdoelen uit. Twee sniperteams zitten elk afzonderlijk in een OH-58B ‘Kiowa’ heli van het Oostenrijkse detachement Mehrzweckhubschrauberstaffel.
Het derde team zit in een Zweedse HKP15, ofwel een AW109 ‘Agusta’ van de Försvarsmaktens Helikopterflottilj. Ondertussen zet onder dekkingsvuur van de eigen doorgunners de vlieger van vlucht 5 zijn ‘Grizzly’ aan de grond. Terwijl de Chinook vuur en vonken omhoog jaagt stromen de assaulters van de 108 en operators van het Zwitserse ‘Grenadier Command 1′ (GRENCOM) uit de achterklep en grijpen het eerste aanvalsdoel zo’n 10 meter verderop aan. Ik kom met het Tactical HQ (TACHQ) als laatste uit de Chinook, die direct weer opstijgt.
Terwijl ik naar mijn positie verplaats zie ik op mijn linkerflank de mannen van het Pathfinder ‘Madju’ peloton van 11 Air Manoeuvre Brigade (AMB) fastropen om de linkerflank te beveiligen. In het centrum zie ik de Zwitsers oprukken naar hun doel terwijl er nog zes man van het GRENCOM fastropen op de hen toegewezen doelen. Op de rechterflank zie ik hoe de teams van het Oostenrijkse JagdKommando ( JAGDKO) middels fastrope en landende heli’s in hun sector worden ingezet. Ik hoor op de Heli Landing Site (HLS) geen vijandelijk vuur meer, 1-0 voor ons.”
En zo begint de laatste actie van oefening Nighthawk 2012 (NH12).
In 2011 heeft de 108 ook deelgenomen aan deze oefening. Majoor Peter: “Vanwege de uitstekende ervaringen die we daarbij opgedaan hebben wilde ik de kans aangrijpen om ook in 2012 tussen 24 september en 12 oktober aan deze multinationale SF oefening deel te nemen.
Nighthawk is een jaarlijks door de Deense elite landmachteenheid Jägerkorpset, ofwel de Danish Army Special Operations Force (DANSOF) en Royal Danish Air Force (RDAF) georganiseerde ‘Joint & Combined’ SF oefening, waarbij primair de samenwerking tussen internationale SOF eenheden en -luchteenheden centraal staat. Er wordt hiervoor een terugkerend, reëel scenario gebruikt waarin men gedwongen is om na te denken over geïntegreerd optreden met grote(re) (multi type) Rotary Wing formaties, Fixed Wing top cover, Intelligence, Surveillance and Reconnaissance (ISR) platforms, internationale SOF-eenheden en strategische luchtverplaatsingen door middel van een C-130 Hercules transportvliegtuig. Allemaal gebaseerd op het Combined, Joint Special Operations (CJSO) concept. Door de diversiteit en dislocatie van de oefenlocaties en de ondersteuning door diverse RDAF militaire velden kan er tot diep in de nacht, zowel in remote areas als urbanised areas, getraind worden. Veel luchteenheden gebruiken NH om crews te certificeren. Hiervoor maken ze dankbaar gebruik van SF eenheden die willen fastropen, abseilen en parachute springen. Het laatste door Military Free Fall (MFF) en Automatische Opening (AO) methodes. Ook het vanaf de grond begeleiden van bewapende air-assets door de JTAC’er (Joint Terminal Attack Controller) voor CAS (Close Air Support) komt aan bod.
“Dit bied ons weer een unieke gelegenheid om al deze tactieken en technieken te beoefenen,” zegt majoor Peter. “Tevens wordt er ieder jaar een fixed wing Tactical Landing Zone (TLZ) course gegeven waarin de deelnemers wordt aangeleerd hoe ze een geïmproviseerde start- en landingsbaan kunnen verkennen en inrichten.
De host nation support van de Deense organisatie is zeer facilitair en houdt nadrukkelijk rekening met de oefendoelstellingen van deelnemende eenheden. Om deze oefendoelstellingen in de tactische scenario’s te kunnen behalen worden doelen toegewezen aan de eenheden waar eenheden zelf een Concept Of Operation (CONOP) op kunnen ontwikkelen waarin de opdracht gehaald wordt en de oefendoelstellingen in geïntegreerd zijn. Opdrachten worden middels Fragmentation Order (FRAGO) verstrekt zodat de 96 uurs planning cycle kan worden gehanteerd. Vanuit het Deense Special Operations Component Command /Joint Exercise Control Group (SOCC/JECG) worden intelligence reports verstuurd om het Military Decision Making Process (MDMP) te sturen en ondersteunen.”
Omdat Commandotroepencompagnieën (Cotrcien) van het Korps Commandotroepen (KCT) altijd met een volledige aangevulde compagniestaf (ciestaf) komen deelt de Deense Exercise Control (EXCON) kleinere buitenlandse eenheden in bij de Cotrcien. Zo werd de 108 tijdens NH12 aangevuld met een ploeg van het Pathfinders-peloton van 11 AMB, 20 operators van het Zwitserse GRENCOM, 20 operators van het Oostenrijkse JAGDKO en 10 man van het Duitse KSK waaronder een Combat Control Team (CCT) en vier K9 secties. De GRENCOM en JGDKO hadden eigen oefen- en trainingsdoelstellingen en volgden deels een eigen programma. Personeel van het KSK was daarentegen volledig ingebed bij de 108. Alle nationaliteiten hadden vanzelfsprekend personeel geïntegreerd in de J2, J3 en de J5 sectie van de SOTG staf. Verder werd de ciestaf 108 ondersteund door personeel van het Korps eigen logestieke peloton, het verbindingspeloton, de S2, S3air en de 103.
De eerste week van de oefening staat zoals gewoonlijk in het kader van een Combat Enhancement Training en Force Integration Training (CET/FIT), waarbij ze de volgende onderwerpen hebben kunnen trainen: heli-sniping, heli-schieten, fastropen, airdrop MIB, MFF, Box of Death ofwel het op een uiterst effectieve, efficiënte, confronterende, leerzame en leuke manier van het trainen van Tactical Combat Casualty Care, Hot Landing Zone, TLZ course, FAC en Dog handling.
Tijdens de uitvoering van de buitenlandse unilaterale missies werd de aansturing vanuit de (NL) SOTG OPS gedaan. De verbinding daarbij werd onderhouden door KCT verbindingspersoneel met AN/PRC-117F multiband radio’s mee te sturen. Dit tot grote vreugde van de verbindelaars. In multilaterale scenario’s was het noodzakelijk om een TACHQ mee te sturen vanwege de complexiteit van het doel, meerdere nationaliteiten op hetzelfde doel en een grote luchtcomponent.
Een grote verscheidenheid aan infrastructurele voorzieningen gesitueerd in bossen, open velden, verstedelijkt gebied, verspreid over geheel noordelijk Denemarken werden als mogelijk aanvalsdoel gekenmerkt. Zoals: Farm Houses, Wind Turbine Production Facilities, Power Plants, Production Plants, Cave Systems, Astronomical Observatory, Mansions, Harbour Facilities, Military Facilities en National DNK Television Studios.
De meeste operaties werden door een land-on HAF uitgevoerd om zo ook voor de luchtcomponent het meeste oefenrendement te behalen. Tijdens verschillende scenario’s was het inrichten van een Forward Arming and Refuelling Point (FARP) voor tussentijds bijtanken noodzakelijk. Bij een van de scenario’s, OP TREBUCHET, was het noodzakelijk een ‘strategische’ verplaatsing uit te voeren met C-130’s en de Nederlandse Chinook om een Forward Operating Base (FOB) met het Duitse CCT en een Deens Medical Emergency Response Team (MERT) te ontplooien. Daarbij was een taak weggelegd voor de compagnie sergeant-majoor (CSM) van de 108. Hierna werden alle grondeenheden herverdeeld over de tactische heli’s waarna de operatie kon worden voorgezet.
OP TREBUCHET was met alleen Oostenrijkse en Nederlandse operators op de grond relatief simpel. OP KNUCKLE DUSTER werd daarentegen uitgevoerd met 90 Zwitserse, Oostenrijkse, Duitse en Nederlandse operators en tien Nederlandse, Oostenrijkse, Deense, Zweedse en Zwitserse heli’s. Allemaal op hetzelfde doel. Dan hebben we het nog niet eens over de Deense C-130 die eerder de MIB met duikers heeft gedropt en de twee F-16 jachtvliegtuigen en het ISR vliegtuig die eerder verkenningen hebben uitgevoerd. Het spreekt voor zich dat hier een gedegen Combined, Joint planning en voorbereiding aan vooraf ging met veel aandacht voor Mission Analysis, CONOP production, Air Mission Briefs, Air Crew Coordination Briefs, Staff Mission Briefs, Mission Briefs en natuurlijk de ROC drill, ofwel Rehearsal Of Concept. Tijdens de ROC drill verzekerd de commandant SOTG zich ervan dat iedereen precies weet wat zijn rol en positie is tijdens de operatie en kan de plaatsvervanger van de SOTG de laatste details over de uitvoering geven. Het doel blijkt een brandweer trainingcentrum te zijn aan een van de Deense binnenwateren, ideaal voor de 108 OWG specialisatiecompagnie. Hierdoor kunnen ze ook de airdrop van de MIB weer een keer in een tactisch scenario integreren.
Nadat de inzet van alle 90 SF operators is geslaagd worden de verschillende heli’s door de Duitse JTAC in positie gedirigeerd om een permanente sniper overwatch te hebben en kisten on call te hebben voor casualty evacuation, in het kort CASEVAC. De heli’s die niet direct noodzakelijk zijn worden naar de FARP gestuurd voor een snelle refuel, zodat ze andere kisten kunnen aflossen. De Oostenrijkse en Zwitserse liaison officers in het TACHQ informeren de Commander-On-Scene over het verloop van de operatie op de aan hen toegewezen doelen. De Oostenrijkers hebben een aantal gewonden door een IED. De Zwitsers hebben een hoop munitie, IED materiaal en de HVT ‘Rattle Snake’ gevonden. Ook het aanvalsteam van de 108 meldt dat ze meerdere booby-traps hebben gevonden.
“Ik besluit hierop de verdere search van het complex te cancellen,” vertelt majoor Peter. “We hebben immers het beoogde effect bereikt en ik wil de operators niet aan verdere gevaren blootstellen. De gewonden worden door een ingeroepen CASEVAC heli opgepikt en vervoerd naar de Deense MERT op de FOB. De aangetroffen munitie en IED materiaal worden vernietigd en alle teams worden naar de HLS geroepen. Daar roept de Joint Air Traffic Controller (JATC) alle kisten een voor een binnen, om de mensen op te pikken. Nog steeds ondersteund door de sniperteams in de heli’s. Als laatste land onze ‘Grizzly’ om het TACHQ en het aanvalsteam van de 108 op te pikken. First in, last out, a job well done.”
Dit verhaal staat ook in de februari editie 2013 van de “De Groene Baretâ€
Leave a Reply